أودَا أَجُپَّا تِأَلَّا تُوغُنْڠَا،نِىمَا لُوڠُنْتِنْ كَمَا، نِىمَا غِرِغِنْتِنْ كَمَا.
تِيغَيِنْڠَا أَلَّادَنْڠَنِي، سَلِّنْدُو كِيسِيِنْڠَا يِمِّنْكَمَّا، كِىبِى أَنَّبِيِنْيِمِّى ڠَنْتَا أَهَلِّى.
إِنْكِى وَا قَا نُغُودُنْ قُلَّاغُنُو، قَمَغَا كَنْ قُوْبُوْ، تِبَابُنُنْ كَارَنُيْ. كِىيَنِي نُغُودُنْ قُلَّاغُنْعَا، كَتَّا سُوْرُوْنْ پُوْڠَبِىيْ. نَأَتُوْغُوْتِي، كَا كِى قَالِسِنْ ڠَنْتَا أَنْكِىنْ مَّغَا.
كِىنْيَهَلِّى، إِوَ أَنْلُّوْنْدِنِي رِبَنْعَا. رِبَا كِىغَا جِيدِنِييَا، هَقَتِ كِىغَاڠَا دَڠَنَا مُوغُوْبِى. أَنْڠَنَا كَنْ قُوْبُوْ كَمُوْسِكِّي وُجِنِى، نَا أَتُڠَا فُوْنِّى فُوْنِّى قَصُوْسُيْ، تَنْجِيكِى سِينِىيْ، أَنْعَا لَڠَرِنِي كَمُوْكَبِي وُجِىنِى تُڠَنَا. أَنْڠَنَا كُوْرِي أَتُڠَنَا، إِنَا كَا كِىوُتُّو أَمَّغَا. أَلَّا تِي يَالَا إِمَا أَوَرِي سِينِى سُو، إِڠَا جَرَابِنِي تَابَانِى مَا فِلُّوْ؟.
أَنَّا أَتُو، تُوْنْڠُنْتُوْ هِىتِي إِيَا. إِوَا شَرْطِنُنْ ڠَبُنْ سَهَنَا، إِنَا أَقُوْتُوْنْدِي، پُرُو أَنْڠَنْتَا أَفَامُنُو. كِىمْپَلِّى إِنَا أَنْدُڠِىنْدِي أَيَا. أَلَّا ڠَنَّا أُوْتَنْڠَا.
والسلام.
أبوعبدِالله جَغتى
٧ بَانَنْقَصُوْ ١٤٤٣
٦ يولاي ٢٠٢٢